Gökalp’in, 15 Eylül 1916’te İstanbul'da yapılan “İttihat ve Terakki Cemiyetinin kongresi”nde dile getirdiği görüşleri onun eğitim hakkındaki düşüncelerinin bir özeti niteliğindedir. Gökalp, o kongrede eğitimle ilgili olarak “Öğretimin, bireyi doğal bilimlerle donattığını ve bireyi kozmik çevreye hâkim bir hale getirerek oradaki maddi kuvvetleri kullanacak bir güce sahip kıldığını, terbiyenin ise bireyi kültürle donatarak, sosyal çevreye intibak ettirdiğini ve bireyi sosyal kuvvetleri sevk ve idare edecek güce sahip kıldığını dile getirmiştir. Literatür taramasıyla meydana getirilen bu çalışmada, Gökalp’in Türk Milletini inşa etme sürecinde eğitim kurumuna yüklediği sosyolojik anlam ortaya konmaya çalışılmıştır. Türk ufkunda ortaya çıkması Descartes’ın Fransa'da ortaya çıkması kadar önemli (Akder, 1962, s. 408) olan Gökalp'in eğitim hakkındaki görüşleri onun “terbiye”, “ eğitim” ve “ öğretim” terimlerine yüklediği anlamı ortaya çıkarılmadan anlaşılamaz.
According to Gökalp, the concepts of culture and civilization are intertwined with the concept of education. The concept of education also includes the concepts of training (teaching) and training (education). In this sense, education is a socialization process that equips the individual with natural sciences and creates the power to use his material forces by dominating the cosmic environment, while education is a socialization process that equips the individual with culture and adapts to the social environment. These definitions are an indication that Gökalp associates education with civilization and education with culture. In this study, which was carried out with the literature review, the functional practice that Gökalp tried to impose on education was tried to be addressed within the framework of the concept of "adjustment".